Ciemna strona stresu

Stres, który nie motywuje

Dystres (stres negatywny) to stan nadmiernego obciążenia, kiedy napięcie długotrwale nie zostaje skutecznie rozładowane. Przedłużający się dystres jest szkodliwy dla zdrowego funkcjonowania. Zostaje zachwiana harmonia pomiędzy naszym umysłem i ciałem.  Przestają one reagować prawidłowo.To może być przyczyną pojawienia się chorób psychosomatycznych. Dystres jest  też wynikiem  nadmiaru   stresorów,   czyli  trudnych   spraw  życiowych i zdarzeń. Wiąże się np. z nadmiernymi wymaganiami, ale brakiem kontaktów z bliskimi, chorobą.

Poziom stresu można określić. Najwyższy stan wynosi 100

Oto kilka sytuacji z ich oceną poziomu stresu:

choroba w rodzinie	44
reorganizacja w pracy	39
szczególne osiągnięcia osobiste	28
zmiana osobistych przyzwyczajeń	34
zmiana czasu lub warunków pracy	20
zmiana zachowań w sferze religijnej	19
zmiana częstotliwości spotkań rodzinnych	15

Nietrudno zauważyć, że wymienione sytuacje dotykają teraz niemal każdego z nas.

Poziom stresu, w którym działamy jest ważny: jeśli nie jesteśmy pod wystarczającą presją, nasza wydajność może być poniżej optymalnej, szczególnie jeśli cierpimy na nudę lub brak motywacji. Jeśli jesteśmy pod zbyt dużym stresem – również nie jesteśmy maksymalnie efektywni.

To my sami jesteśmy w dużej mierze odpowiedzialni za własny stres – często jest on wynikiem naszych myśli, na które mamy przecież wpływ. Warto nauczyć się monitorować swój poziom stresu i dostosowywać go – zwiększać, gdy potrzeba większej stymulacji, lub zmniejszać gdy czujemy się zbyt spięci.

Skutki zbyt wysokiego poziomu stresu	Skutki zbyt niskiego poziomu stresu, tzw. nudy:
-  ogólne fizyczne napięcie ciała, podwyższone ciśnieniem krwi, niestrawność, wymioty, suchość w ustach, itp., -  zaburzenia koordynacji ruchowej, np. przy pisaniu drży ręka, mylenie stron ciała, - zwolniony refleks, -  lęk i zamęt w głowie, - Niemożność koncentrowania się i normalnego myślenia	-     poczucie znudzenia, bezużyteczności, -     brak zainteresowania i zaangażowania, -     odpływ energii z ciała, -     przygnębienie, -     poczucie, że wszystko jest bez sensu.

REAKCJE NA STRES

Kiedy czujesz się zagrożony twoje ciało automatycznie włącza mechanizmy reakcji stresowej, której zadaniem jest przywrócenie równowagi w organizmie. Jest to sprawa indywidualna i  u rożnych  osób  będzie się to objawiać inaczej,  w innych częściach ciała.

Stres wywołuje reakcję na różnych poziomach funkcjonowania organizmu: fizycznym, emocjonalnym, umysłowym i behawioralnym. Wpływa też na zdrowie.

Stresu nie da się uniknąć, ale ważne jest, aby wcześnie rozpoznać jego objawy, by zapobiec przerodzeniu się go w stan chroniczny oraz szybko zastosować jedną ze skutecznych technik.

Fizyczne

·   przyspieszone bicie serca

·   wzrost aktywności gruczołów potowych

·   zimne kończyny- dłonie i stopy

·   ogólne uczucie zimna

·   zaczerwienie lub bladość

·   mdłości

·   przyspieszony oddech

·   napięcie mięśni

·   drżenie kończyn

·   zgrzytanie zębami

·   suchość ust

·   potrzeba oddania moczu

·   zaparcia

·   biegunka

·   zmiana apetytu

·   zaburzenia snu - ospałość, trudności ze spaniem

·   różnorodne bóle

Emocjonalne

· lęk, niepokój, panika

· złe samopoczucie psychiczne

· poczucie utraty kontroli

· bezradność

· frustracja

· przygnębienie, depresja

· zmiany emocji i nastroju

· wrogość, rozdrażnienie, nerwowość, gniew

· obojętność

· uczucie przytłoczenia

· zamartwianie się, smutek

· poczucie winy, wstydu

Związane z myśleniem

•  trudności z koncentracją

•  trudności z pamięcią

•  trudności z kojarzeniem

•  trudności z wnioskowaniem

•  negatywne myśli

•  uporczywe myślenie o czymś

•  spadek efektywności intelektualnej

•  negatywne nastawienie

•  utarta obiektywizmu

•  trudność w podejmowania decyzji

 A teraz proponuję rozwiązać test poziomu stresu 

https://docs.google.com/spreadsheets/d/16ITfB6PjyMcMMUi8CrND70uJi7QaaJ6kCNIgj4MFPp4/edit#gid=0&range=A1:E1

(wykorzystano artykuł Stres psychologiczny. Przykłady, reakcje organizmu, skutki i osobowościowe uwarunkowania radzenia sobie ze stresem K.Olejnik i Sz. Olejnika)